Het begrip ‘innerlijk kind’ staat voor ervaringen in onze kinderjaren die een intense indruk op ons maakten en nog steeds in ons aanwezig zijn. Mooie ervaringen van liefde, geborgenheid, veiligheid en aandacht, maar ook heftige emoties en kwetsende ervaringen die te sterk voor ons waren om te kunnen verwerken, zoals woede, afwijzing of onrecht. Denkpatronen blijven dan in ons onderbewuste actief: een ‘stukje’ kind in ons blijft dan in die emotie of ervaring steken en groeit niet verder mee. Door die ervaringen ontwikkelen we overtuigingen zoals :
- ‘ik ben niet welkom’
- ‘ik kan niets goed doen’
- ‘ik ben niet goed zoals ik ben’
- ‘ik moet het alleen doen’
- ‘ik moet het verdienen’
- ‘ik ben niet om van te houden’
Een gekwetst ‘innerlijk kind-deel’ kan op verschillende manieren ontstaan. Bijvoorbeeld omdat je te vroeg volwassen moest zijn, of het gevoel kreeg dat je niet welkom was, of je werd als kind gekwetst. Deze achtergebleven ‘kinddeeltjes’ komen later in je volwassenheid onbewust – alsof een filmpje zich in ons afspeelt – bij een bepaalde herinnering of opmerking boven. Onze hersenen produceren dan stofjes die ons het gevoel van toen geven én onze oude overtuigingen lijken echt waar te zijn. Deze ‘denk-patronen’ zijn verbonden met ervaringen uit je kindertijd die in je onderbewuste actief blijven. Wil je deze overtuigingen veranderen, dan is het van belang dat je het ontstaan en emoties begrijpt en waarom je deze emoties vast bleef houden. Door terug te gaan naar je kindertijd kun je – door herbeleving – je ‘innerlijke kind’ leren begrijpen. Je wordt je bewust van je innerlijk proces en herkent het patroon waardoor je reageert zoals je reageert. Zodra je dit patroon herkent, kun je het doorbreken en ben je vrij om op een andere wijze te reageren. Zodra je weet hoe je ‘innerlijk kind’ reageert, kun je dit kind met je eigen wijsheid liefhebben en beschermen.